HARLINGEN - In april 2024 ging de eerste sessie van deze gespreksgroep van start. Een aantal deelnemers delen graag hun ervaringen.

Mevrouw Nowicki: “Mijn man en ik werkten beide als arts en hebben veel mensen geholpen. Maar wat gebeurt er als je zelf ziek wordt en zelf hulp nodig hebt? Mijn partner heeft al zeven jaar Parkinson in de cerebrale vorm. Dat betekent dat de ziekte vooral zijn hersenen aantast. Daarnaast heeft hij moeite met bepaalde bewegingen en zijn houding. Nadat de diagnose was vastgesteld, kwamen we in contact met casemanager Marloes Nicolai. Er volgden een aantal gesprekken en uiteindelijk kwamen we terecht bij de partnergespreksgroep.
Ik vond de bijeenkomsten zeer goed en zou het iedereen aanraden. Je komt met mensen samen die ‘leven’ met dezelfde problemen. De eerste keer was het een beetje moeilijk om daar over te praten, maar Marloes had het talent om toch dingen uit ons los te krijgen. Als de partner ziek wordt, dan wil je dat proberen zo goed mogelijk te verwerken en sta je bij veel dingen niet stil. En hoe kun je met mensen erover praten die niet weten wat er echt speelt? Een partnergespreksgroep kan enorm goed helpen om te realiseren hoe je nu verder moet.”

Meneer Van der Rest: “In 2019 kreeg mijn vrouw last van woordvindingsproblemen. Een lang en vervelend traject volgde. Eerst werd geconstateerd dat ze een sociale angstfobie had en kwamen we bij de GGZ terecht. Dat klopte niet. Pas in 2022 kreeg ze de daadwerkelijke diagnose.
Ik was deelnemer van de focusgroep mantelzorg en daar hoorde ik over de partnergespreksgroep. Ik was eerst wat sceptisch, maar ik vond het een hele bijzondere ervaring en ben erg blij dat ik heb deelgenomen. Dit kwam mede doordat er mensen met diverse achtergronden en kwalen aanwezig waren. Hierdoor kun je je eigen dementiepartner in een ander perspectief plaatsen. Toen realiseerde ik mij pas echt dat er zoveel andere vormen van dementie zijn. En een belangrijk punt: waar trek je als mantelzorger de grens? Merk je bij jezelf op tijd dat je het niet meer dragen kunt? Het is er fijn dat je dat kunt bespreken met anderen. Daarnaast was de input van Marloes ook erg waardevol.
Inmiddels hebben we een evaluatiebijeenkomst gehad en komen we een keer in de zes weken bij elkaar, onder begeleiding van een deskundige. Daarnaast bezoeken we ook regelmatig het Odensehuis en het Alzheimercafé.

Mevrouw Van Raamsdonk: “Ik ken mijn man nu bijna twintig jaar. Eerst zeiden artsen dat er helemaal niks met hem aan de hand was. Toen we naar Harlingen verhuisden, kwamen we bij een andere huisarts, waar hij een test heeft gedaan. Ze dachten dat het Alzheimer was, maar uiteindelijk bleek het PSP te zijn. Dit is een zeldzame vorm van parkinsonisme met een lichte vorm van dementie. Het gedrag verandert, en hij valt meerdere keren per dag achterover. We weten dit nu een halfjaar en de prognose is best slecht. Hij kan niet meer autorijden of lezen en ook thuis wonen is helaas niet meer mogelijk.


Ik ervaar veel stress en voel me schuldig. Tegelijkertijd is het voor mij een opluchting dat ik niet constant aanwezig hoef te zijn en het mis kan gaan. Je bent niet langer een partner, maar een zorgverlener. Daarom ben ik erg blij met de partnergespreksgroep. Het is heel fijn dat je je ei kwijt kan. Marloes heeft een luisterend oor en komt met goede suggesties zonder iets op te dringen. De sessies werden goed voorbereid en je kunt ook zelf onderwerpen aandragen. Ik raad het anderen zeker aan om deel te nemen.”

Op donderdag 23 januari 2025 start een nieuwe gespreksgroep in Harlingen. De groep komt in totaal zeven keer bij elkaar op de donderdagmiddag van 13:45 -15.30 uur. Er zijn geen kosten aan verbonden. Wilt u zich aanmelden of meer informatie ontvangen? Neem dan contact op via steunpuntmantelzorgharlingen@connexa.nl of bel naar 06-38180814.